- شور انداختن(خَ اَ نِ وِ تَ)
شور افکندن، سخت به گریه و ندبه داشتن حاضران. سبب غوغاء و ضوضاء و گریه و بی قراری بسیار شدن، چنانکه شور انداختن روضه خوان در مجلس روضه و نوحه گر یا تعزیه خوان. (از یادداشت مؤلف) ، حالت وجد و طرب ایجاد کردن:
آفرین بر زبان شیرینت
کاین همه شور در جهان انداخت.
سعدی
آفرین بر زبان شیرینت
کاین همه شور در جهان انداخت.
سعدی
